baby in buik visual

In Utero problematiek oplossen met regressietherapie

Een grote hit in kleine filmtheaters in 2016 was de indringende film In Utero waarbij de makers laten zien dat stressfactoren uit de omgeving van de foetus en in het bijzonder van de moeder negatieve inprentingen kunnen achterlaten die grote negatieve impact kunnen hebben op het leven van de volwassene.  De film gaat in op de thema’s Hoe worden we gemaakt? Wie zijn we? En waarom zijn we wie we zijn? De film belicht deze aspecten vanuit o.a. de invalshoeken van epi genetica, biochemie, neurologie en psychologie. Voor velen roept deze film een somber beeld op en de vraag ‘Wat nu?’

Positive invalshoek

De bedoeling van deze film is geenszins om een blijvend negatief beeld op te roepen, maar juist om discussie uit te lokken. Welke keuzes maken we in de maatschappij? Welke impact heeft dat op de volgende generatie? Laten we ons in de constante stroom van inprentingen die we al vanaf ons prille begin hebben meegekregen meevoeren of betekent deze informatie juist een keerpunt om bewust te worden en andere keuzes te gaan maken. Voor mij bracht deze film veel herkenning van wat ik dagelijks in mijn werk tegenkom als hypnotherapeut die voornamelijk werkt met regressietherapie. Het onderbewustzijn is namelijk een enorme databank van gegevens die al vanaf het prille begin na de conceptie worden vastgelegd. De wetenschap laat zien dat een foetus in de baarmoeder gevoelsherinneringen kan vastleggen. Met behulp van regressietherapie kunnen deze gevoelsherinneringen omhoog gehaald worden en vanuit de volwassenen een stem krijgen en verwerkt worden.

De analogie met de doorgezaagde boom

In mijn werk is de analogie van een doorgezaagde boom van belang. In de ringen van een boom kun je alle jaren zien en ook het prilste begin van de boom. Je ziet het leven van de boom in de beschadigingen van de ringen en welke seizoenen zijn geweest met droogte en overvloed.  Als vergelijking met de mens kun je denken aan de Russische matroesjka poppen die uit elkaar gehaald kunnen worden. Telkens vind je een kleiner poppetje in de grotere pop. Een mens kent representaties van alle leeftijden in zichzelf. En daar waar een negatieve inprenting zich heeft voorgedaan, is er een klein deel in het onderbewustzijn dat zich gedraagt alsof het bevroren is en dat deel reageert nog elke dag vanuit dit gevoel van ‘bevriezing’. Het onderbewustzijn probeert te beschermen, terwijl deze bescherming in feite al lang niet meer nodig is, immers het gaat nu om een volwassene die heel anders kan reageren. Deze bescherming kan zo ver gaan dat het gaat om onderdrukte herinneringen, dat wel zeggen dat het normale bewustzijn er geen herinneringen aan heeft. Het kan ertoe leiden dat gereageerd vanuit patronen die de volwassenen herkent, maar het lijkt alsof hij/zij het moeilijk kan sturen of er zelfs geen invloed op kan uitoefenen. In de film In Utero wordt dit genoemd als de interne saboteur, de stem die ervoor wil zorgen dat de persoon nooit meer hetzelfde hoeft mee te maken.

Neuroplasticiteit

In dit verband is het van belang om in te gaan op neuroplasticiteit. Dat wil zeggen het vermogen van de hersenen om voortdurend nieuwe hersenverbindingen aan te gaan en oude verbindingen los te laten. De menselijke geest is helemaal voorbereid om voortdurend om te gaan met veranderingen in de omgeving. Daar moet je wel wat voor doen. Zolang je vast blijft houden aan dezelfde gedachten, dan versterkt dat het aantal hersenverbindingen. De aandacht verleggen naar positieve zaken kan helpen om nieuwe, dominante, maar dan positieve hersenverbindingen te maken. Maar het is niet zo gemakkelijk. De problemen kunnen zo diep zijn ingegroefd, dat naar analogie met een grammofoonplaat, de naald blijft hangen in de negatieve kras van de plaat.

Empowerment

Juist daar waar de persoon zich machteloos voelt, want die patronen doen zich telkens voor en kunnen zich uiten in de vorm van angsten, fobieën, depressie, burn-out of zelfs lichamelijk klachten is er hoop. Met regressietherapie kunnen we terug naar de oorzaak, naar die diepliggende kras, waar de naald telkens blijft hangen en kunnen we helpen om negatieve inprentingen te ‘ontdooien’ en het onderbewustzijn te laten weten dat deze vorm van bescherming niet langer nodig is en daarvoor in de plaats de cliënt empowerment  te bieden als tegengif voor de negatieve inprenting. Dat gebeurt door het onderbewustzijn terug te laten gaan naar de negatieve inprenting die zorgt voor het probleem. Deze ongevoelig te maken en daarbij de cliënt te helpen gevoelens van innerlijke liefde en versterking te laten gewaarworden. Regressietherapie, dat wil zeggen de cliënt gaat onder begeleiding terug naar de negatieve inprenting – tot waar nodig in de baarmoeder –  en wordt geholpen om de negativiteit daarvan los te laten en in plaats daarvan een positieve gewaarwording te krijgen. Technieken zoals Inner Child Therapie en diepe vergeving vanuit de staat van hypnose spelen daarbij een rol.

Light body regressietechiek

Juist om de gevoelens en emoties die welke de cliënt heeft meegenomen en die eigenlijk de gevoelens zijn van de moeder te kunnen loslaten kan gebruik gemaakt worden van de gespecialiseerde light body regressietechniek, waarbij de cliënt begeleid wordt om terug te gaan naar de baarmoeder en vandaar uit een nieuwe start te maken vanuit gevoelens van liefde, bescherming en emotioneel systeem dat schoongemaakt is van de negatieve inprentingen vanuit de omgeving.

 

Light body regressietechniek opleiding

Ben je hypnotherapeut en geïnteresseerd in deze gespecialiseerde opleiding informeer je dan via de volgende links.

Ben je geïnteresseerd in het werk als hypnotherapeut en werken met regressietherapie kijk dan op hypnoseberoepsopleidingen.

In Utero een aanrader

Wil je meer weten over de invloed van het opgroeien in de baarmoeder dan is de film In Utero een absolute aanrader. De zalen zijn regelmatig uitverkocht. Kijk hier voor een mogelijkheid bij jou in de buurt. http://inutero.info/