reageerbuisjes

Neem je gezondheid in eigen hand

Trouw schrijft op 2 februari 2014: “De medische wetenschap faalt. De wetenschap stelde jarenlang de verkeerde vragen – en gaf ons dus foute antwoorden, constateert Ivan Wolffers in zijn afscheidsrede als hoogleraar aan de VU… Belangenverstrengeling heeft geleid tot eenzijdig onderzoek, focus op producten en het negeren van preventie…”

Op dit ogenblik is er in de media aandacht voor de farmaceutische industrie en de manier waarop zij hun producten vermarkten, waarbij vele mensen in de farmaceutische keten, van politiek tot universiteiten en artsen, niet ongevoelig blijken te zijn voor belangenverstrengeling en de enorme bedragen die er in deze industrie omgaan.

Nu zou je boos kunnen worden op Big Farma, de overheid, universiteiten en artsen die gevoelig zijn voor hun lobby, financieringen en douceurtjes, maar dat is slechts één kant van de medaille. Wij zijn zo gewend geraakt aan de goede voorzieningen die de gezondheidszorg ons tot nog toe heeft geboden, dat we dat we ons als consumenten, lees patiënten, steeds afhankelijker zijn gaan opstellen. 

Daarbij wordt houvast gevonden in het geloof in de wetenschap, dat wat artsen vertellen en de geneeskrachtige werking van medicijnen. Dat is vaak terecht, er zijn veel deskundige gekwalificeerde artsen en goede medicijnen. Maar niet altijd, want wat daarbij wordt vergeten is het feit dat er geen enkele arts is – hoe deskundig en betrokken ook – en geen enkel medicijn – hoe werkzaam het medicijn ook is –  dat in staat is om ons te genezen. Het is uiteindelijk de combinatie van ons eigen lichaam en onze eigen geest die, gebruikmakend van de procedures van een arts of de chemicaliën van een medicijn, zichzelf geneest.

Dat onze geest een grote invloed heeft op onze genezing is in de westerse wereld wat op de achtergrond geraakt, maar was in de oudheid heel gewoon. Op andere continenten wordt veel sterker uitgegaan van de samenhang van lichaam en geest met betrekking tot de gezondheid. In de Verenigde Staten wordt alternatieve geneeskunde (CAM ‘Complimentary and Alternative Medicine’) onderwezen op universiteiten. In Nederland wordt helaas een sterke lobby gevoerd tegen CAM. Dat is jammer, omdat zowel de reguliere geneeskunde als de alternatieve geneeswijzen hun waarde hebben bewezen op onderscheidende en soms overlappende gebieden.

Uiteindelijk is het echter de patiënten zelf die richting kan geven aan zijn/haar eigen gezondheid. Soms door kritisch te zijn en zelf onderzoek te doen naar de waarde van adviezen en medicijnen, zij het regulier of alternatief en soms door te luisteren naar een innerlijke stem. Wat vooral belangrijk is om zich niet te laten mobiliseren door angst, hetgeen een slechte raadgever is.