Lees over de mogelijkheid om posthypnotische suggesties te gebruiken om bijvoorbeeld leptinegevoeligheid te herstellen
Bosche bollen om af te vallen: Oud & Nieuw
Als oud en nieuw achter de rug is begint voor menigeen de strijd om de goede voornemens. Stoppen met roken en gezonder eten staan al jaren hoog op de wensenlijst. Kan de hypnotherapeut hier de helpende hand toesteken?
De Nederlandse hypnose-arts Benno Stokvis noteerde al in 1939 dat bepaalde organen zich onder suggestief verwekte omstandigheden zoals in hypnose gedragen alsof de gesuggereerde omstandigheden werkelijk bestaan. De afscheiding van het maagsap verschilt naar gelang de spijzen die gesuggereerd worden. Hetzelfde geldt voor de eiwitsplitsende werking van de fermenten. Ook de motorische functie van de maag kun je met suggestie beïnvloeden. Bij proefpersonen in hypnose werden voor een rontgenscherm nauwkeurig de maagbewegingen gecontroleerd. Die bleken af te hangen van het soort voedsel dat gesuggereerd werd.
Er zijn talloze therapieën tegen eetstoornissen. Nu is de ene stoornis de andere niet dus heeft de hypnotherapeut een goedgevulde gereedschaptas nodig om alle voorkomende gevallen te kunnen behandelen. De laatste jaren is de virtuele maagband populair. Die moet de patiënt weerhouden van overmatig eten. Nu is een kleine maag alleen niet genoeg om de eetlust te beteugelen. Door een maagverkleining vermindert de aanmaak van het hormoon ghreline dat de eetlust opwekt. Tenminste als de patiënt niet erg hardnekkig is en toch dooreet! Kennelijk zijn sommige mensen het ‘volknopje’ in hun binnenste kwijtgeraakt. Waar de slanke mens op enig moment een seintje van zijn lichaam krijgt dat hij voldoende gegeten heeft, blijft de smulpaap daarvan verstoken en schept nog eens op.
Leptine
Het hormoon leptine is de tegenhanger van ghreline. Het werd ontdekt in de jaren 50 bij sommige muizen. Bij deze dieren werkte de receptor voor leptine op de celmembranen niet meer.
Deze muizen bleken nauwelijks verzadigd te raken bij het eten – ze bleven maar dooreten – en ook hun stofwisseling werd zuiniger. Hun ‘volknopje’ was weg. Zo werden ze veel dikker dan muizen met actieve leptinereceptoren. Bij de mens wordt leptine afgegeven door vetcellen in de vetdepots. Leptine bereikt via het bloed de hersenen en stimuleert na actieve passage van de bloed-hersenbarrière het verzadigingscentrum. Hierdoor neemt het hongergevoel af. Hoe meer leptine er in het bloed circuleert, hoe verzadigder men zich voelt. Het hormoon leptine kan niet oraal toegediend worden omdat het lichaam leptine niet kan verwerken in de darmen. Leptine wordt hoofdzakelijk afgescheiden door wit vetweefsel, maar onlangs bleek dat ook andere lichaamdelen leptine produceren..
Bij mensen hielp leptine veel minder om af te vallen dan bij muizen, die in een paar dagen 40% van hun gewicht kunnen verliezen. Vermoedelijk komt dat doordat het hormoon eerst door de bloed hersenbarriëre moet en daardoor minder goed werkt. Rechtsstreeks aanmaken in de hersens zou wel eens een betere aanjager kunnen zijn.
Mensen die diëten, zien in de eerste week hun leptineniveau halveren. Daarmee vermindert ook hun vermogen om vet te verbranden drastisch. Bovendien ziet het lichaam het teruglopen van de calorievoorziening als een gevaar. Het slaat meer vet op en maakt het moeilijker vet te verliezen.
Wanneer er teveel leptine in het bloed is, neemt de leptinegevoeligheid af. Een aantal diëten is geschikt om de leptinegevoeligheid te herstellen.
Een eiwittenrijk ontbijt is een stap die genomen kan worden. Vezelrijk voedsel als bladgroenten en de juiste vetten, bijvoorbeeld uit vette vis en olijfolie, zijn essentieel.
Elk pondje door het mondje?
Hoe kun je nu dat leptinepeil hooghouden en de calorie-inname laag? Snacken bij de friettent helpt het leptinetekort zeker aanvullen maar is natuurlijk het paard achter de wagen spannen.
Als we nu eens het lichaam foppen en doen alsof we een echte Bosche Bol boordevol moddervette slagroom en een patatje oorlog de Luxe naar binnen werken? We hebben tenslotte niet voor niets bijna 2000 goed opgeleide hypnotherapeuten in Nederland en Vlaanderen.
Dat zet de leptinekraan wijd open, voor even dat wel. Maar genoeg om een ankertje uit te gooien. We koppelen dat moment van leptinerijkdom aan een geschikt woord. Nu is het zaak dat de patiënt dat woord goed onthoudt en op de momenten waarop al die lekkernijen lonken met zijn of haar toverwoord het anker uitgooit. De in het onbewuste opgeslagen Bosche bol zal de leptine rijkelijk doen stromen en het verzadigingssignaal geven waardoor de lekkere trek verdwijnt. Een posthypnotische menusuggestie om de leptinegevoeligheid te herstellen, gaat er dan ook vast gemakkelijker in!
©Johan Eland, 2015